با اين نگاه اسطوره اي و نمادين است كه مي توانيم به مقصود شاعر از تركيب زيباي «بانوي آب» پي ببريم. اينجاست كه بايد از ظاهر، نقبي به باطن زد و انديشيد كه چرا از بين اين همه عناصر و موجودات، آب هميشه ملازم با فاطمه زهرا(س) بوده است و اين كه چرا معاويه آب رشه دشمنان پست و پليدشان است.



با اين مقدمه به سراغ شاعران اهل بيت مي رويم، شاعراني كه از زلال محبت زهرا(س) سيراب شده اند و در سكر اين محبت واژه ها را به تلاطم وا داشته اند.



خانم «صديقه وسمقي» شاعره معاصر، در



مثنوي «شوق پرواز» سخن از اندوه و درد جانسوز شهيد شدند؟ بستن آب به روي آنان به معناي خشكيدن چشمه مهر و عاطفه و انسانيت در وجود دشمنان پست و پليدشان است.



با اين مقدمه به سراغ شاعران اهل بيت مي رويم، شاعراني كه از زلال محبت زهرا(س) سيراب شده اند و در سكر اين محبت واژه ها را به تلاطم وا داشته اند.



خانم «صديقه وسمقي» شاعره معاصر، در



مثنوي «شوق پرواز» سخن از اندوه و درد جانسوز فاطمه زهرا(س) دارد. او دل خود را «بيـت الاحـــزان،» مـي دانــد و اشـاره اي دارد بــه حادثـه اي كـه مـورخـان نيز گفته اند كه حضرت زهرا(س) پس از رحلت پيامبر(ص) و بـركنـار شـدن علـي(ع) از صحنـه سيـاسـي، بـر اثر شدت اين مصائب سهمگين آنقدر مي گريست كه گـروهـي 09بيت الاحزان شد ز اندوهت دلم درك معناي غمت شد مشكلم



شكوه آوردند خلقي بيكران كز چه مي گريد چنين زهرا گران

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: